Balik-Tanaw

Paano ako napadpad sa mundo ng blogging?

Magpapasko last year, festive ang scenario, lahat masaya, lahat excited.. 

Favorite month ko ang december.. Kasi umuuwi dito sa amin sina ate at kuya ko, at yun mga pamangkin ko.. Siyam na pamangkin ko, kaya sobrang gulo sa bahay, sobrang saya lagi..

Pero noon, hindi ako masaya.. Nagkukulong ako sa kwarto, akala nila puro tulog ginagawa ko.. Pero hindi ako nakakatulog, mabuti hindi namamaga yun mata ko kahit walang tigil pag-iyak ko noon.. Pag lumalabas ako ng kwarto, pinipilit kong makipagbiruan at makipag-harutan sa mga bata, pinipilit kong palabasin na masaya rin ako, mahirap yung ganun no..

Ang alam nila, masama pakiramdam ko, nagkasakit kasi ako, bulutong, bad trip lang, sabay sabay na pahirap.. Sobrang stressed na, sobrang panget ko pa..

So anong drama ko? Ano pa, broken hearted. Yung akala kong sa pelikula lang nangyayari, nangyari saken. Saklap much! Haha.. 

Ganito ang summary.. First boyfriend, first love, 7 years in the making, nag-propose ng kasal, pumayag ako, nag-full payment kami sa venue, magpapa-reserve na sa church.. To the highest level ang kasayahan ang lola mo..

Tapos, two days bago mag-pasko, nalaman ko na may ibang girlaloo ang koya mo.. Nadurog ang puso ko, lol! Bumagsak ang happy meter sa zero! Nag-negative pa ata, nabaliw baliw ako.. Hindi ko na iisa-isahin mga kabaliwan ko, kahiya much na na yun..

Super lungkot ko, pakiramdam ko walang nakaka-intindi sa nararamdaman ko.. Pano may maka-relate, e halos lahat ng friends ko in a happy relationship ang status, yung ibang single, hindi rin ako maintindihan..

So ayun, nag-blog ako.. dun ko ibinuhos ang mga emosyon ko, ang mga tanong ko.. Bakit ganun? Mabuti naman akong tao. Marami akong tinanggihan (naks!) dahil sa lalaking minahal ko ng todo, tapos ganun lang mangyayari saken.. Bakeet?? Ganyan ang drama ko noon, haha..

Natapos ng tuluyan ang relasyong iningatan ko ng matagal na panahon 2 days after new year. At nag-decide na rin ako na i-share sa pamilya ko kung ano ang mga pinagdadaanan ko..

At siyempre, andyan din si God na super love ako at nag-guide saken na mag-move on.. In fairness, siya yun pinaka-kinapitan ko ng time na yun, and I made the right choice.. Kaya stay positive ako..

Nun medyo okay na ako, nasawa na ko sa pagpo-post ng ka-emohan, naisipan kong gumawa ng bagong blog.. eto yun, so second blog ko na to.. In fairness, may pumatol, may nagbasa, hahaha..

Ayun lang, so now you know..

"Learn to love. Learn to forgive. Learn to forget. And Learn to live.”

**Bumalik saken ang mga alalala na yan dahil sa isang bagong kaibigan na blogger na nakakwentuhan ko about lovelife kahapon.. Wag kang assuming, hindi na ako bitter  :)

**Dedicated din sa mga tunay na kaibigan ko na hindi ako pinabayaan nun time na yan :)